Randy clark week!
Hallo liever lezer,
Het is een wild seizoen waarin mijn leven zich op het moment in bevindt. De combinatie van het mentoren van mijn studenten en het plannen van het aankomende seizoen heeft ervoor gezorgd dat mijn dagen vaak propvol zitten. Maar het is desalniettemin een prachtige tijd! Het opbouwen van verwachting en opgewondenheid voor wat eraan ziet te komen is zo bijzonder! Het plannen van een bruiloft is niet waaraan ik dacht toen ik op één knie ging voor mijn lieve meid. Maar het is nu zeker waar ik vaak mee bezig ben. Dat samen met het uitvogelen van waar we heen gaan nadat school klaar is, heeft gezorgt voor een goede uitdaging! Ik ben in deze tijd meer en meer bewust geworden van de genade en kracht die God voor ons heeft voor alle uitdagingen die hij voor ons heeft gelegd. Maar onafhankelijk van wat er in ons leven gebeurd, houdt God nooit op met het groeien van zijn kinderen! En dat is waar ik jullie graag iets over wil vertellen!
Wat een eer om deel te zijn van zo’n prachtige mogelijkheid als de healing conference met Randy Clark! Het zien van genezing om mij heen is iets wat altijd enorm veel hoop en geloof in mij opwekt. Tijdens de conferentie is er ook altijd een dag waarop de leiders rondgaan en de handen op alle studenten leggen. Zulke momenten van impartatie zijn vaak mijn absolute favoriete ministry momenten! Het is zo bijzonder hoe God ons keer op keer aan wil raken met meer van Hem! Dit jaar was het ook heel markerend om te zien hoe mijn studenten aangeraakt werden door God. En hoe ze doorbraak ontvingen in hetgene waar wij vooraf over gesproken hadden. Ik had nog nooit het gevoel meegemaakt dat je krijgt wanneer een persoon waar je zoveel in hebt geinvesteert, een ontmoeting heeft met God. Ik kan me voorstellen dat dit het gevoel is wat ouders krijgen voor hun kinderen. En God voor ons!
Dit jaar voelde ik mezelf teruggaan naar wat deze plek voor mij heeft betekend. De plek waar ik nu voor 2.5 jaar zo gegroeid en tot leven ben gekomen. De plek waar ik God heb ontmoet. Mijn berg die ik beklommen heb om God te zien. Ik moest terugdenken aan wie ik was toen ik voor het eerst die zaal inliep en hoe ik die persoon vandaag niet eens zou herkennen als mijzelf. Ik moest denken aan hoe mijn broer God heeft ontmoet in die zaal, hoe hij terugkwam met een zichtbare glans van vreugde op zijn gezicht toen hij neerdaalde van de berg. Ik moest denken aan hoe mijn vader hier zo krachtig geraakt werd door God, hoe hij een moment had als de brandende bramenstruik. Hoe hij als een ander man die plek verliet. Ik moest denken aan de mensen die ik heb ontmoet, dezelfde mensen die nu het meest kostbaar zijn voor mij. En terwijl ik terugdacht aan deze dingen kon ik niet helpen om God te prijzen. Hem dankbaar te zijn. Om alle eer aan Hem te geven. Met tranen stromend over mijn wangen herkende ik hoe ik dit nooit zelf heb kunnen doen. Hoe dankbaar ik ben voor de significantie die alleen Hij kan creëren in een hart. Hoe prachtig is onze God dat hij ons alles geeft, terwijl een dankbaar hart alles is wat wij terug kunnen geven!
En van de bodem van mijn hart wil ik ook u bedanken! Zonder u zou ik niet de persoon zijn die ik vandaag de dag ben, had ik Shannon nooit ontmoet en zou ik niet weten waar ik nu zou zijn. Ik bid dat God het zaad wat u in mijn leven heeft gezaaid, tot een dubbele oogst in uw eigen leven zou bloeien! Dat de Here uw trouw zou belonen, nu op aarde en ook later in de hemel.
Dankjewel,
Steven
